Chatgedrag

Sinds enkele jaren praten we niet zozeer meer met elkaar als we iets te melden hebben of iets willen weten, of dat nou in persoon is of via de telefoon, maar we versturen getypte berichtjes naar elkaar. Via apps, social media, speciale chatwebsites, sms, noem het maar op. We communiceren dus in geschreven tekst. En dat heeft heel veel voordelen, maar ook enkele nadelen.

Dat komt vooral omdat het pas kort bestaat, maar wel al heel intensief gebruikt wordt. Hierdoor is er geen gedragscode voor. Misschien onderling met enkele mensen maak je daar afspraken over, maar er zijn geen algemene richtlijnen die mensen aan kunnen houden.

Natuurlijk is er het zogenoemde playen, maar dat is iets waar je met de tijd en ervaring snel door heen leert prikken. Wanneer iemand je nog niet echt kent of gezien heeft, maar wel de hele tijd meent te moeten melden hoe geweldig je wel niet bent dan kun je eigenlijk al op twee vingers uittellen dat je met een player te maken hebt. Die kun je het beste ontmaskeren door gedrag met acties te vergelijken. Zeggen ze bijvoorbeeld dat ze respect voor je hebben, maar ze willen je ook meteen tegen het matras drukken, dan is de kans groot dat je met een player te maken hebt.

Wat vaak misverstanden geeft is vooral hoe snel mensen reageren op een bericht. De een vindt dat je meteen dient te reageren terwijl een ander daar helemaal niet mee bezig is en de telefoon misschien in de auto heeft vergeten. Het is dan slim om dat bij nieuwe contacten gewoon even te bespreken. Reageer je snel op berichtjes? Nee? Dan weet ik dat het wel snor zit en ga ik me nergens druk om maken als je niet meteen reageert. Probleem opgelost zou je zeggen. We communiceren wel, maar toch zeggen we minder met inhoud. Je chatgedrag aan elkaar duidelijk maken is een manier om misverstanden te voorkomen.